به گزارش بنیاد نخبگان هرمزگان؛ در راستای برنامه‌‌های تربیتی و فرهنگی مصوب سند راهبردی کشور در امور نخبگان و به منظور زمینه‌‌سازی برای افزایش اثرگذاری مستعدان برتر در جامعه بومی، به مناسبت ولادت امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام و روز پدر کارگاه مجازی آشنایی با سیره تربیتی امام علی(ع) با تاکید بر نامه ۳۱ نهج البلاغه  به همت بنیاد نخبگان استان هرمزگان روز دوشنبه 3 بهمن ماه 1401 برگزار شد.

در ابتدا فاضلی فلسفه واژه عبادت رو مورد نقد قرار داد و مصادیق آنرا کار کردن، نگاه به پدر و مادر، دانشمند، تفکر، انتظار فرج، همسر دوستی، فرزند دوستی، خوشنود کردن دیگران برشمرد و در ادامه انواع عبادت را مورد بررسی قرار داد و به اهمیت مسئله تربیت بویژه با تاکید بر نامه ۳۱ نهج البلاغه  پرداخت.

فاضلی گفت این وصیّت نامه یک دوره کامل درس اخلاق، تهذیب نفس، خودسازى، تربیت نفوس و سیر و سلوک الى الله است و در حقیقت از سى بخش تشکیل مى شود.

گفتنی است امام علی(ع) در نامه‌ای به فرزندش امام حسن مجتبی(ع)، علاوه بر بیان توحید، عظمت پروردگار، صفات الهی، هدف آفرینش، معاد و...، مهم‌ترین نیازهای زندگی مادی و معنوی انسان را مطرح می‌کند.

امام(علیه السلام) در بخش اوّل، خود و فرزندش را به عنوان نویسنده نامه و مخاطب آن با عباراتى بسیار پرمعنا که با روح مجموع نامه هماهنگ است معرفى مى کند.

در بخش دوم، نامه را به عنوان وصیّت پدرى دلسوز و پر محبّت براى فرزندى که شدیدا مورد علاقه پدر است مى نگارد.

در بخش سوم تا بخش دهم، وصیّت به تقوا، بررسى تاریخ پیشینیان، توصیه به احتیاط در همه امور و تفقه در دین و شکیبایى در برابر مشکلات و توکل بر خداوند و سپردن کارها به دست او و توجّه به این حقیقت که قلب و روح جوان آماده پذیرش هر گونه تعلیماتى است و تأکید بر این معنا که پدرت تجربیات عمر خود را بدون زحمت در اختیار تو مى گذارد و سپس توصیه به آشنایى هر چه بیشتر به کتاب خدا و حلال و حرام الهى و سرانجام به اقتدا کردن به سنّت صالحات پیشین و لزوم پرهیز از شبهات، توصیه مى کند.

در بخش یازدهم تا بخش بیستم نخست از فزونى مجهولات انسان در برابر معلومات و هشدار نسبت به هرگونه انحراف از حق و تأکید بر پیروى از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و اینکه هیچ کس بدون تأسى بر او به جایى نمى رسد سپس تأکید بر مسأله توحید و شرح بخشى از صفات خداوند و آن گاه ترسیم ناپایدارى دنیا با ذکر یک مثال زیبا سخن مى گوید.

سپس این درس را به فرزند دلبندش مى آموزد که خود را میزان داورى براى دیگران قرار دهد; آنچه را براى خود مى پسندد براى آنها بپسندد و آنچه براى خود نمى پسندد براى دیگران نپسندد. آن گاه از آفات اخلاقى مهمى; مانند خودبینى سخن مى گوید و خدمت به خلق را به عنوان زاد و توشه اى مهم براى آخرت مى شمرد و نسبت به راه پر پیچ و خمى که در مسیر آخرت است هشدار مى دهد. از اهمّیّت دعا و اینکه کلید همه خیرات و برکات است به طور مشروح سخن مى گوید و هدف آفرینش انسان را که همان زندگى جاویدان آخرت است نه چند روزه زندگى بى حاصل دنیا، براى فرزندش روشن مى سازد.

در بخش بیست و یکم تا سى ام یاد مرگ را وسیله بیدارى مى شمرد و از پیمودن راه دنیا پرستان برحذر مى دارد، از گذر سریع و ناخواسته عمر سخن مى گوید و راه هاى تهذیب نفس و پرهیز از آرزوهاى دور و دراز را نشان مى دهد و در ضمن، یک سلسه مسائل مهم اخلاقى را بر مى شمرد و بر آن تأکید مىورزد. آن گاه از طرز معاشرت با برادران دینى سخن مى گوید و نکات مهمى را در این زمینه یادآور مى شود. بر حفظ حقوق مردم و نیکى به برادران مسلمان تأکید مى کند. سپس اندرزهاى مهمى در زمینه حریص نبودن براى به دست آوردن روزى، بحث مى کند. پس از آن، بخشى از مسائل مهم مربوط به حفظ حرمت زنان و رفتار صحیح با آنها را یادآور مى شود. سپس از مسائل مربوط به مدیریت زندگى و تقسیم کار در میان افراد سخن مى گوید و سرانجام با توصیه به سپردن خویشتن به خدا و درخواست خیر دنیا و آخرت از او، نامه را پایان مى دهد.

برگزار کننده این برنامه حمیدرضا فاضلی، دانشجوی دکتری تخصصی رشته الهیات، برگزیدۀ طرح شهید وزوایی،حافظ قرآن و نهجه البلاغه،مؤلف 14 کتاب و نویسنده 24 مقاله علمی و پژوهشی بود.